luni, 7 noiembrie 2011

In sfarsit !

In sfarsit !

Am realizat asta demult,
Nu m-am temut,
Mi-a fost insa greu sa accept,
Acum in sfarsit... reusesc !

In sfarsit spun ca asta sunt, nu neg,
Am fugit cand puteam sa merg,
Nimic nu ma face fericit,
Sunt ipocrit si nemernic.

La orice gasesc ceva sa critic,
Cu greu reusesc sincer sa rad,
Pot sa rad cand altii plang,
Sa jignesc si sa nu ma simt.

Am trecut prin multe prea devreme,
N-am avut voie sa plang nici in scutece,
Acum nimic nu ma mai umple,
Nu mai fug... nu mai am unde !

Sunt realist, disting orice culoare,
As vrea sa nu mai gandesc deloc pentru ca... doare !
Nimic nu ma mai face fericit pe bune,
D`asta ma tot gandesc sa plec fara sa las urme.

Sa plec, sa nu anunt pe nimeni,
Dintr-o data niciunu sa nu mai stie de mine,
Nimeni vreodata sa nu ma poata gasi,
Mort sau viu, nimeni sa nu poata sti !

Nu stiu daca o sa reusesc,
Sunt suflete ce cu adevarat ma iubesc,
Suflete ce niciodata n-as vrea sa le ranesc
Si... tind sa ma calmez !

Daca as face ce mult m-am gandit,
Si-ar lua viata fara sa stea pe gand,
Nu le pot face asta si sper sa reusesc,
Nu vor si nu tre` sa plec !